“Met een goede auto zijn 70% van de problemen opgelost.”

Luca de Meo is verliefd op Barcelona – “de mooiste stad ter wereld” – waar hij vijf jaar woonde als president van Seat. Deze week keerde hij terug naar de Catalaanse hoofdstad om deel te nemen aan de jaarlijkse bijeenkomst van de Cercle d'Economia en de Spaanse editie van zijn boek Sentimental Dictionary of the Automobile te presenteren. In zijn werk verdedigt De Meo de 'emotionele dimensie' van de auto en hij vertelt dat hij als kind besloot zijn leven aan dit universum te wijden toen hij een ritje mocht maken in een Lancia Fulvia, bestuurd door de grote Italiaanse coureur Arnaldo Cavallari. Hij is een man van grote hartelijkheid, maar hij laat zijn enthousiasme pas blijken als hem gevraagd wordt of Stellantis hem heeft voorgedragen voor de functie van groepsdirecteur, die vacant is sinds het vertrek van Carlos Tavares. “Ik werk bij Renault”, besluit hij.

De Aziatische reus “Wij zien China als een vuurspuwende draak, maar het zijn geweldige ondernemers.”

Het aantal persoonlijkheden dat een bijdrage heeft geleverd aan het boek is verrassend, van Volkswagen CEO Oliver Blume tot Google CEO Sundar Pichai en componist Jean-Michel Jarre. Hoe deed hij dat?

Het is dat ik iedereen ken. Soms waren ze mijn bazen... Bijvoorbeeld Jim Farley, CEO van Ford, mijn baas toen we bij Toyota zaten. Ik heb wel eens met zulke mensen samengewerkt, zoals met Wolfgang Porsche (voorzitter van de raad van commissarissen van Porsche) toen hij bij Volkswagen werkte, waarvan hij een van de grootste aandeelhouders is. Soms zijn het ontmoetingen die ik als autoliefhebber heb gehad. Dan is er Jacky Ickx, die commentaar geeft op de 24 uur van Le Mans, omdat hij die gewonnen heeft. Of Luc Donckerwolke (President van Hyundai Motor Group), een vriend van mij. Mijn ervaring komt ook goed van pas, aangezien ik in het verleden voor Fiat, Toyota, Volkswagen en Seat heb gewerkt. Ik wilde met z'n allen een eerbetoon brengen aan een sector waar we van houden, omdat het onze sector is. Het is niet het boek van Luca de Meo, ik zie het als het boek van de autostam. We gaan het met aanpassingen in meer landen publiceren, waaronder China.

Wie zijn de grote concurrenten in China?

Het zijn mensen die ongelooflijke dingen hebben gedaan. Denk aan de maker van Geely, Chery of NIO. Wij zien China als een vuurspuwende rode draak, maar het is een verhaal over mensen, over geweldige ondernemers. Mijn passie is auto's en als ik zie wat deze mensen gedaan hebben, zeg ik: "Petje af!" Ze zijn geduchte concurrenten. De hele antagonistische logica van het zien van anderen als vijanden komt voort uit de politiek, maar wij zijn niet zo, wij doen niet aan politiek. Wij streven naar overeenstemming, wij zijn zakenmensen.

Bij Renault hebben jullie de resultaten verbeterd. Een paar weken geleden grapte hij nog dat hij de formule voor de toverdrank van Asterix en Obelix had gevonden. Kun je het delen?

Er zijn veel ingrediënten, sommige geheim, andere voor iedereen beschikbaar. Ten eerste, veel werk en veel gezond verstand, want uiteindelijk hebben veel organisaties de neiging om het gezond verstand te verliezen. We moesten de omvang van de organisatie aanpassen aan de omvang van het bedrijf. Onze voorgangers hadden een systeem ontwikkeld waarmee we meer dan 5 miljoen auto's konden bouwen en verkopen. We hebben er echter nooit meer dan 3 miljoen verkocht. En bovendien leden we verlies. We verdienen veel meer geld met de verkoop van 2,5 miljoen auto's dan met 3,5 miljoen.

Grote investeringen “Sommigen adverteren gigafabrieken alsof het bakkerijen zijn, maar ik niet.”

Het gaat dus om afvallen?

Je moet afvallen en je moet anders zijn. We hebben een zeer drastische herstructurering doorgevoerd en daar zijn wij als leidinggevenden niet blij mee. We zijn hier om waarde te creëren, banen te creëren, dingen uit te vinden... Maar soms moet je op dieet gaan: in het begin is dat heel moeilijk, maar daarna voel je je beter. En ten tweede hebben we opnieuw in producten geïnvesteerd, want toen ik kwam, lag er niks in de la en we hebben ons gehaast, er was geen tijd. In plaats van één auto in vijf jaar te produceren, hebben we in drie jaar tijd 22 tot 25 auto's geproduceerd. Dit legt een grote druk op de hele organisatie om dit te bereiken. In 2024 lanceren we 10 auto's in één jaar. Het product is de basis van alles. In de automobielindustrie geldt dat als je een goed product hebt, 70% van de problemen opgelost kunnen worden. Met een goed product werkt alles. En tot slot hebben we ons merkaanbod vereenvoudigd.

Overmatige regelgeving “Europa reguleert alles, soms zelfs voordat ze weten waar de zaken naartoe gaan.”

Is groter worden niet langer het belangrijkste?

Traditioneel was het idee: hoe groter je bent, hoe sterker je bent. Maar dat werkt alleen met een stabiele vraag en volwassen technologie. Wat gebeurt er als er, zoals nu, sprake is van extreme volatiliteit op de markten en in de vraag? Er zijn auto's die na twee jaar niet meer verkocht worden, omdat de technologie is veranderd. We weten niet precies welke batterijchemie over vijf jaar succesvol zal zijn. In zo'n omgeving zijn bedrijven nodig die zeer wendbaar zijn en bestand zijn tegen schokken en volatiliteit. Daarom wil ik geen miljoenen investeren, maar zoek ik juist samenwerkingen en deel ik de risico's met externe partijen. Sommigen adverteren gigafabrieken alsof het bakkerijen zijn, maar ik niet.

Koopkracht “Jongeren willen natuurlijk graag autorijden, maar ze kunnen het zich niet veroorloven!”

In zijn toespraak bij de Cercle waarschuwde hij dat de Europese regelgeving buitensporig is en dat we het risico lopen dat de automobielmarkt met de helft krimpt...

Nou, ik zie dat de Amerikanen zich inzetten voor het beschermen van hun markt en dat de vorige regering zich inzet voor het stimuleren daarvan. Ik zie dat de Chinezen 15 jaar geleden hun Made in China 2025-plan hebben ontwikkeld. Dat plan werkt en heeft het land niet alleen tot een grootmacht gemaakt op het gebied van de productie van elektrische auto's, maar ook op het gebied van innovatie. En wat hebben wij in Europa gedaan? Alles reguleren, soms zelfs voordat duidelijk is waar het bedrijf naartoe gaat. Dat is onzin. Nu willen ze de markt voor autodata reguleren, maar die markt is nog niks. Het bestaat nog niet eens. Dit verlamt en verhoogt de productiekosten.

Denkt u dat de markt, die nu 20% is gedaald, weer op het niveau van vóór COVID zal komen?

Dit gebeurt allemaal omdat mensen het zich niet kunnen veroorloven om een ​​nieuwe auto te kopen, omdat de koopkracht van de middenklasse in Europa daalt en mensen niet meer kunnen rondkomen. Het is een vicieuze cirkel. En wij willen auto's verkopen, wij willen mensen mobiliteit geven. Bij Renault maken we auto's voor gewone mensen, en gewone mensen kunnen zich geen auto veroorloven. Ook in Europa is er vraag naar kleine auto's, maar met de huidige regelgeving zijn deze niet rendabel te maken. Wij moeten onszelf afvragen wat voor soort maatschappij we willen, want deze industrie is gebaseerd op het welzijn van de middenklasse. Zonder een sterke middenklasse functioneert de auto-industrie niet. Of de situatie van jongeren... Natuurlijk willen ze autorijden, maar ze kunnen het zich niet veroorloven!